Ελίζαμπεθ Μπάθορι: Η αιματοβαμμένη κόμισα (1560-1614)
Η επονομαζόμενη «Αιματοβαμμένη Κυρία του Καχτίτσε» υπήρξε η μεγαλύτερη δολοφόνος στην ιστορία της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας. Ζώντας τα περισσότερα χρόνια της ζωής της στο κάστρο του Καχτίτσε, η Eλίζαμπεθ μαζί με τέσσερις βοηθούς της βασάνιζε και σκότωνε νέες γυναίκες (συνήθως παρθένες), ο ακριβής αριθμός των οποίων παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστος. Αρκετοί μελετητές μιλούν ακόμη και για δύο χιλιάδες θύματα.
Ως ευγενής, κατάφερε να αποφύγει τη δίκη και την εκτέλεση της. Το 1610 βρέθηκαν στο σπίτι της 3 νεαρές κοπέλες. Η μία ήταν νεκρή, η άλλη ξεψυχούσε κι η Τρίτη ήταν πληγωμένη. Βρέθηκαν και πολλές άλλες κλειδωμένες σε ένα μπουντρούμι. Οι περισσότερες ήταν υπηρέτριες του κάστρου και ντόπιες χωριατοπούλες. Κάποιες άλλες ήταν μαθητεύομενες που στέλνονταν σε αυτήν από τους γονείς τους, για να μάθουν καλούς τρόπους και το savoir vivre της υψηλής κοινωνίας.
Τα βασανιστήρια που τους επιφύλασσε η αρρωστημένη κόμισσα κάθε άλλο παρά ευγενικά ήταν: Τις κάρφωνε με καρφίτσες στα γεννητικά τους όργανα και σε άλλα ευαίσθητα σημεία του σώματος, όπως κάτω από τα νύχια, τους έκοβε τα δάχτυλα ή τις χτυπούσε στο πρόσωπο μέχρι που άκουγε τα κόκαλα τους να σπάνε, ενώ σύμφωνα με θρύλους αφού τις σκότωνε λουζόταν το αίμα τους για να παραμείνει για πάντα νέα.
Τα εγκλήματά της ήρθαν στο φως το 1610 όταν και συνελήφθη επ’ αυτοφώρω να βασανίζει κοπέλες. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων της παραμένει άγνωστος αλλά υπολογίζεται σε εκατοντάδες αφού ο χρόνος δράσης της ξεπερνούσε τα δέκα χρόνια. Δεν δικάστηκε ποτέ, όμως την έκλεισαν σε αποχωρητήριο του κάστρου όπου και πέθανε το 1614.
