Ας δούμε δέκα από τις πιο εμβληματικές πολιτικές ταινίες, οι οποίες κατάφεραν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και να δώσουν φωνή σε σημαντικά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.

“Οι Τρεις Μέρες του Κόνδορα” (1975)

Ένα πολιτικό θρίλερ σε σκηνοθεσία του Σίντνεϊ Πόλακ που αποκαλύπτει τις σκοτεινές πλευρές της CIA, την κατασκοπεία και τις απόρρητες ενέργειες των κυβερνήσεων. Αναδεικνύει τους ηθικούς προβληματισμούς των κρατικών πρακτικών που θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές για πολιτικά συμφέροντα.

“S.O.S Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα” (1964)

Αυτή η μαύρη κωμωδία παρουσιάζει την παράνοια του Ψυχρού Πολέμου και τη δαιδαλώδη πορεία που μπορεί να πάρουν οι διεθνείς σχέσεις. Μέσα από μια αλληγορία με τραγικές και χιουμοριστικές νότες, ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ σατιρίζει τις πολιτικές αποφάσεις και τις δυνάμεις του πολέμου.

“Z” (1969)

Η ταινία του Γαβρά, βασισμένη στο βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού, αφηγείται τα γεγονότα γύρω από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Αναδεικνύει την πολιτική καταπίεση και τον εκτροχιασμό της δημοκρατίας σε δικτατορικές καταστάσεις, αποκαλύπτοντας τα παιχνίδια εξουσίας στα παρασκήνια.

“Όλοι οι Άνθρωποι του Προέδρου” (1976)

Η ταινία σε σκηνοθεσία του Άλαν Τζέι Πάκουλα βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο των δημοσιογράφων Καρλ Μπέρνσταϊν και Μπομπ Γούντγουορντ που πραγματεύεται τις έρευνες πάνω στο Σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Είναι ένα δυνατό πολιτικό θρίλερ που δείχνει τη δύναμη του Τύπου στη μάχη κατά της πολιτικής διαφθοράς.

“JFK, η Ιστορία που Χαράχτηκε στη Μνήμη μας” (1991)

Εξετάζοντας τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, η ταινία προκαλεί τους θεατές να αναλογιστούν την πιθανή συμμετοχή κυβερνητικών αξιωματούχων. Είναι ένα αριστοτεχνικό έργο του Όλιβερ Στόουν για τη διερεύνηση των θεωριών συνωμοσίας και του πολιτικού κατεστημένου.

“Spotlight: Όλα στο Φως” (2015)

Η ταινία του Τομ Μακάρθι εστιάζει στη δημοσιογραφική έρευνα της εφημερίδας Boston Globe για τα σκάνδαλα κακοποίησης παιδιών στην Καθολική Εκκλησία. Η ταινία δείχνει πώς η πολιτική και θρησκευτική εξουσία μπορούν να συνυπάρχουν για να διατηρήσουν την εικόνα τους, εις βάρος των αδύναμων.

“Ο Υποψήφιος” (2018)

Βασισμένο στο βιβλίο του Ματ Μπάι, “All the Truth Is Out: The Week Politics Went Tabloid”, το φιλμ παρακολουθεί την άνοδο και την πτώση του χαρισματικού Γερουσιαστή Χαρτ, ο οποίος κέρδισε την εμπιστοσύνη των νεαρών ψηφοφόρων και είχε θεωρηθεί το 1988 ο αδιαμφισβήτητος υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρική κούρσα, όταν η καμπάνια του μπήκε σε δεύτερη μοίρα έπειτα από την αποκάλυψη της εξωσυζυγικής του σχέσης.

“Η Ζωή των Άλλων” (2006)

Ένα ψυχρό, σκοτεινό δράμα γύρω από το ανατολικογερμανικό καθεστώς και την επιτήρηση πολιτών από την Στάζι. Η ταινία αποκαλύπτει τον έλεγχο που μπορεί να ασκήσει η πολιτική πάνω στις ζωές των ανθρώπων, δείχνοντας τον τρόμο της απόλυτης εξουσίας.

“The Post: Απαγορευμένα Μυστικά” (2017)

Βασικό θέμα της ταινίας είναι το σκάνδαλο των Pentagon Papers που συγκλόνισαν με τις αποκαλύψεις τους την Αμερική το 1971, όταν ο δημοσιογράφος της Washington Post Μπεν Μπράντλι και η εκδότριά του Κάθριν Γκράχαμ, αποφάσισαν να τα δημοσιεύσουν. Γραμμένα από τον στρατιωτικό αναλυτή Ντάνιελ Έλσμπεργκ, τα Pentagon Papers έκαιγαν τον Λευκό Οίκο, αποκαλύπτοντας τους πραγματικούς λόγους που οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν στον πόλεμο του Βιετνάμ.

“Syriana” (2005)

Σύμφωνα με την υπόθεση, η Αμερικανική Γερουσία ερευνά τη συγχώνευση δύο αμερικανικών εταιρειών, όταν ένας πρίγκιπας από τον Περσικό Κόλπο έρχεται αντιμέτωπος με τα αμερικανικά συμφέροντα, καθώς συνάπτει συμφωνία με τους Κινέζους. Τότε, η CIA δίνει εντολή σε έναν πράκτορά της να τον εξοντώσει, αλλά όταν το σχέδιο αποτυχαίνει, η υπηρεσία του τον χρησιμοποιεί ως αποδιοπομπαίο τράγο.

Διαβάστε επίσης: Οι ταινίες τρόμου που θα σας κάνουν να μην κλείσετε μάτι!

The post 10 πολιτικές ταινίες που κατάφεραν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Η γέννηση της ιδέας – Από την πείνα στη δόξα

Πριν γίνει ο ήρωας του ρινγκ, Ρόκι Μπαλμπόα, ο Σιλβέστερ Σταλόνε πάλευε για να επιβιώσει. Έγραψε το πρεσχέδιο του σεναρίου του “Rocky” μέσα σε μόλις τρεις ημέρες, εμπνεόμενος από έναν αγώνα πυγμαχίας μεταξύ του Μοχάμεντ Άλι με τον Τσακ Γουέπνερ. Παρά το γεγονός ότι ήταν άγνωστος ηθοποιός, αρνήθηκε να πουλήσει το σενάριο σε μεγάλες εταιρείες παραγωγής αν δεν πρωταγωνιστούσε ο ίδιος. Τελικά έπαιξε ρόλο της ζωής του, παρά τις οικονομικές δυσκολίες (είχε στην τράπεζα μόλις 106 δολάρια και σκεφτόταν να δώσει το σκύλο του γιατί δεν είχε χρήματα για να τον ταΐζει – τελικά ο σκυλάκος εμφανίστηκε στην ταινία).

Τα ρίσκα της παραγωγής και η τεχνική λιτότητα

Το “Rocky” είχε προϋπολογισμό μόλις 1 εκατομμύριο δολάρια, με αποτέλεσμα πολλές σκηνές να γυριστούν χωρίς άδεια, όπως αυτές στο Philadelphia Museum of Art. Εκτός από τους οικονομικούς περιορισμούς, το στούντιο απαίτησε να γυριστεί η ταινία σε όχι περισσότερο από 25 ημέρες. Όλα αυτά έγιναν γιατί οι παραγωγοί φοβόντουσαν ότι η ταινία δεν γινόταν εμπορική επιτυχία, αλλά η αυθεντικότητα του Σταλόνε και το συναίσθημα που έβγαινε από την κάμερα κέρδισαν το κοινό.

Η διαχρονική κληρονομιά

Η ταινία προτάθηκε για 9 Όσκαρ και κέρδισε 3, συμπεριλαμβανομένου αυτού της Καλύτερης Ταινίας, αποδεικνύοντας πως τα αουτσάιντερ μπορούν να φτάσουν στην κορυφή. Από την κυκλοφορία του και μετά, το “Rocky” έγινε σύμβολο ελπίδας για όσους παλεύουν με αντιξοότητες.

Μαρτυρίες και άγνωστα γεγονότα

Οι εμπνεύσεις από την πραγματική ζωή: Ο Τσακ Γουέπνερ, στον οποίο βασίστηκε εν μέρει η ταινία, έδωσε συνεντεύξεις που αποκαλύπτουν τον ρεαλισμό του “Rocky”.

Η μουσική που ενέπνευσε γενιές: Το θρυλικό “Gonna Fly Now” του Bill Conti συνέβαλε στην επιτυχία της ταινίας και έγινε ύμνος για τους αγώνες όλων των μορφών.

Η επιρροή στον αθλητισμό: Οι σκηνές προπόνησης του Rocky αποτέλεσαν έμπνευση για αθλητές παγκοσμίως.

Η επίδραση στο σινεμά και την κοινωνία

Το “Rocky” άνοιξε τον δρόμο για ταινίες με μικρούς προϋπολογισμούς που επενδύουν στο συναίσθημα και τις ερμηνείες. Επίσης, ταινίες όπως το “Creed” (2015) συνεχίζουν την κληρονομιά του “Rocky”, διατηρώντας τη φλόγα ζωντανή.

Ακόμα και σήμερα, ο θρύλος του Rocky υπενθυμίζει ότι η επιτυχία δεν κρίνεται μόνο στο αποτέλεσμα αλλά κυρίως στον αγώνα. Ένα μήνυμα που παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ.

Διαβάστε επίσης: 15 άγνωστα γεγονότα που σχετίζονται με ταινίες που όλοι μας αγαπήσαμε

The post 48 χρόνια “Rocky”: Η άγνωστη ιστορία πίσω από την θρυλική ταινία appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Αποφεύγοντας κάθε πιθανό σπόιλερ, ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο ποιος είναι πραγματικά ο Πιγκουίνος, ποια είναι η θέση του στον κόσμο της Γκόθαμ και γιατί αξίζει την προσοχή μας.

Η πολυπλοκότητα του Πιγκουίνου

HBO

Ο Όσβαλντ ή “Οζ” Κομπλποτ δεν είναι απλώς ένας ακόμα εγκληματίας. Με φόντο τη διαφθορά και τη σήψη της Γκόθαμ, ο Πιγκουίνος εμφανίζεται ως μια τραγική φιγούρα που συνδυάζει τη φιλοδοξία με την ανάγκη για αποδοχή. Από την εξωτερική του εμφάνιση, που συχνά γίνεται αντικείμενο χλευασμού, μέχρι την αμείλικτη του πορεία προς την κορυφή του εγκληματικού υποκόσμου, η ζωή του αποκαλύπτει τα κοινωνικά και ψυχολογικά τραύματα που τον διαμορφώνουν.

Ένας αντι-ήρωας στο επίκεντρο

Η σειρά δίνει έμφαση στον Πιγκουίνο ως αντι-ήρωα, παρουσιάζοντάς τον ως έναν άνθρωπο που παλεύει να επιβιώσει σε έναν αδίστακτο κόσμο. Αυτό που τον καθιστά ιδιαίτερα ενδιαφέροντα είναι η ευφυΐα, η στρατηγική σκέψη και η ικανότητά του να χειραγωγεί τους άλλους. Είναι ένας χαρακτήρας που δεν φοβάται να πάρει σκληρές αποφάσεις, με αποτέλεσμα να γίνεται ταυτόχρονα απωθητικός και γοητευτικός.

Γιατί πρέπει να δείτε το “The Penguin”

HBO

Η σειρά “The Penguin” δεν είναι μόνο μια ιστορία για το έγκλημα. Είναι ένα ψυχολογικό δράμα που εξερευνά τη δύναμη της φιλοδοξίας, τη φθορά της ψυχής και την αναζήτηση ταυτότητας. Με κινηματογραφική αισθητική, καλοδουλεμένο σενάριο και ερμηνείες που μαγνητίζουν, η σειρά αυτή δεν είναι απλώς μια προσθήκη στο σύμπαν της Γκόθαμ, αλλά ένα αριστούργημα από μόνο του.

Ένας άνθρωπος, πολλές πτυχές

Ο Πιγκουίνος είναι η προσωποποίηση της αντίθεσης. Ένας χαρακτήρας που ισορροπεί ανάμεσα στην αδυναμία και τη δύναμη, στην αθωότητα και την ενοχή. Η αφήγηση της ιστορίας του αποτελεί μια πρόσκληση να ανακαλύψετε τις πτυχές που τον καθιστούν τόσο μοναδικό.

Διαβάστε επίσης: “The Penguin”: Ο Κόλιν Φάρελ σε μια υπερβατική ερμηνεία

The post Ο σκοτεινός άρχοντας της Γκόθαμ: Ποιος είναι ο Πιγκουίνος; appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Ας δούμε μερικούς από τους κορυφαίους ηθοποιούς που έσπασαν τα πρότυπα της κλασικής ομορφιάς και κέρδισαν τις καρδιές των γυναικών με το μοναδικό τους ταλέντο και τον ακαταμάχητο χαρακτήρα τους.

Ζαν Πολ Μπελμοντό

© Getty Images / Ideal Image

Ο Γάλλος ηθοποιός Ζαν Πολ Μπελμοντό θεωρήθηκε αντι-ήρωας της εποχής του. Με τα έντονα, ακανόνιστα χαρακτηριστικά του προσώπου του, το στραβό του χαμόγελο και το ατίθασο στυλ, κατάφερε να γίνει το σύμβολο της Nouvelle Vague. Ενώ δεν είχε τα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής γοητείας, η φυσική του άνεση, η αυτοπεποίθησή του και η ελευθερία που εξέπεμπε τον έκαναν ακαταμάχητο, ιδιαίτερα στη θρυλική του ερμηνεία στην ταινία “Breathless” (À Bout de Souffle)

Γουίλεμ Νταφόε

© Getty Images / Ideal Image

Με το απόκοσμο βλέμμα και τα ιδιαίτερα, σκαλιστά χαρακτηριστικά του προσώπου του, ο Γουίλεμ Νταφόε είναι το απόλυτο παράδειγμα του “ασχημογοητευτικού” σταρ. Οι ρόλοι του σε ταινίες όπως “The Last Temptation of Christ” και “The Lighthouse” απέδειξαν ότι η εμφάνιση δεν είναι το παν για έναν ηθοποιό – η ενέργεια, η εκφραστικότητα και η μοναδικότητα είναι αυτά που πραγματικά κατακτούν το κοινό.

Έντριεν Μπρόντι

© Getty Images / Ideal Image

Με το μακρύ, λεπτό πρόσωπό του και τη χαρακτηριστική του μύτη, ο Έντριεν Μπρόντι δεν αντιπροσωπεύει το πρότυπο του κλασικά όμορφου σταρ. Ωστόσο, η βαθιά ευαισθησία και η ένταση που φέρνει στους ρόλους του, όπως στην βραβευμένη ερμηνεία του στο “The Pianist”, του έδωσαν μία ιδιαίτερη γοητεία. Η αυθεντικότητά του και η ικανότητά του να ενσαρκώνει σύνθετους χαρακτήρες τον κάνουν ακαταμάχητο στο κοινό.

Χαβιέ Μπαρδέμ

© Thomas Niedermueller / Getty Images / Ideal Image

Με το σκληρό του πρόσωπο, το έντονο βλέμμα και τη βαριά του παρουσία, ο Ισπανός ηθοποιός Χαβιέ Μπαρδέμ έχει γίνει σύμβολο γοητείας που βασίζεται στην εσωτερική δύναμη και όχι στην εξωτερική εμφάνιση. Σε ταινίες όπως “No Country for Old Men” και “Biutiful”, η άγρια γοητεία του και η έντονη ερμηνευτική του δεινότητα τον έκαναν έναν από τους πιο καταξιωμένους ηθοποιούς της γενιάς του.

Μπενίσιο Ντελ Τόρο

Netflix

Το σκούρο βλέμμα και η ανεπιτήδευτη εμφάνιση του Benicio del Toro τον κάνουν να ξεχωρίζει ανάμεσα στους Χολιγουντιανούς πρωταγωνιστές. Αν και δεν πληροί τα πρότυπα της κλασικής ομορφιάς, ο εξωτικός αέρας, η ένταση και το μυστήριο που φέρνει στους ρόλους του – όπως στο Traffic και Sicario – τον κάνουν ελκυστικό με έναν μοναδικό τρόπο.

Στιβ Μπουσέμι

HBO

Με το εκκεντρικό του παρουσιαστικό και το συχνά “ακατάστατο” στυλ του, ο Στιβ Μπουσέμι είναι ο απόλυτος αντισυμβατικός σταρ. Ο συνδυασμός της μοναδικής του εμφάνισης και του αιχμηρού του ταλέντου τον έχει καθιερώσει ως έναν από τους πιο αγαπημένους “ασχημογοητευτικούς” ηθοποιούς, ειδικά σε ταινίες όπως “Fargo” και “Reservoir Dogs”. Η χαρισματική του προσωπικότητα υπερβαίνει τα φυσικά χαρακτηριστικά, κατακτώντας την προσοχή και τις καρδιές των θεατών.

Σον Πεν

© Gareth Cattermole / Getty Images / Ideal Image

Ο Σον Πεν, με τα έντονα χαρακτηριστικά και το μελαγχολικό βλέμμα, είναι ένας ηθοποιός που δεν βασίστηκε ποτέ στην εξωτερική του εμφάνιση για να ξεχωρίσει. Με την βαθιά ερμηνευτική του ικανότητα και την ευαισθησία που φέρνει στους ρόλους του, όπως στο “Mystic River” και το “Milk”, ο Πεν έχει αποδείξει ότι η γοητεία προκύπτει από το ταλέντο και την εσωτερική ένταση. Η εκφραστικότητα και η συναισθηματική του εμβάθυνση στους χαρακτήρες που υποδύεται, τον κάνουν αναπόφευκτα ελκυστικό.

Διαβάστε επίσης: Στινγκ: Οραματιστής της μουσικής και πρωταγωνιστής της αλλαγής

The post Διάσημοι “ασχημάντρες” που έσπασαν τα πρότυπα της κλασικής ομορφιάς appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Παρακάτω, παρουσιάζουμε τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών που πραγματεύονται το σκληρό, αλλά και βαθιά ανθρώπινο, κόσμο της πυγμαχίας.

Rocky (1976)

Ορόσημο στον κινηματογράφο, το “Rocky” αποτελεί την απόλυτη ταινία πυγμαχίας και ίσως την πιο αναγνωρίσιμη όλων των εποχών. Η ιστορία του αουτσάιντερ πυγμάχου Ρόκι Μπαλμπόα, που παλεύει για να αποδείξει την αξία του απέναντι στον παγκόσμιο πρωταθλητή Απόλο Κριντ, ενσαρκώνει το πνεύμα της πυγμαχίας. Η ταινία, με πρωταγωνιστή και σεναριογράφο τον Σιλβέστερ Σταλόνε, κατέκτησε 3 Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένου του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, και έγινε το σύμβολο της θέλησης και του αγώνα για την επιτυχία.

Raging Bull (1980)

Σε σκηνοθεσία του Μάρτιν Σκορσέζε, το “Raging Bull” είναι ίσως η πιο ωμή και συναισθηματικά φορτισμένη ταινία πυγμαχίας. Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο υποδύεται τον Τζέικ ΛαΜότα, έναν αυτοκαταστροφικό πυγμάχο που βλέπει τη ζωή του να καταρρέει λόγω της βίαιης φύσης του, τόσο στο ρινγκ όσο και στην προσωπική του ζωή. Η ερμηνεία του Ντε Νίρο είναι αριστουργηματική, ενώ η ταινία παρουσιάζει τη σκοτεινή πλευρά της πυγμαχίας με αξεπέραστη ένταση.

Million Dollar Baby (2004)

Η βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του Κλιντ Ίστγουντ παρουσιάζει την ιστορία της Μάγκι Φιτζέραλντ, μιας αποφασισμένης γυναίκας που αναζητά την ευκαιρία να γίνει πυγμάχος. Ο Ίστγουντ, ο οποίος πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί, αναδεικνύει τη δυναμική σχέση μεταξύ της Μάγκι (Χίλαρι Σουάνκ) και του προπονητή της. Η ταινία, που κέρδισε 4 Όσκαρ, παρουσιάζει το ταξίδι της αυτοανακάλυψης και τις σκληρές θυσίες που απαιτεί το άθλημα.

Cinderella Man (2005)

Το “Cinderella Man”, σε σκηνοθεσία του Ρον Χάουαρντ και με πρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου, αφηγείται την αληθινή ιστορία του Τζιμ Μπράντοκ, ενός πυγμάχου που από τα κάτω στρώματα της κοινωνίας βρέθηκε στην κορυφή, δίνοντας ελπίδα στους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Η ταινία εντυπωσιάζει με τις συγκινητικές ερμηνείες και τις ακατέργαστες μάχες στο ρινγκ, ενώ αποτελεί έναν φόρο τιμής στην ανθρώπινη ανθεκτικότητα.

The Fighter (2010)

Με πρωταγωνιστές τους Μαρκ Γουόλμπεργκ και Κρίστιαν Μπέιλ, το “The Fighter” αφηγείται την αληθινή ιστορία του πυγμάχου Μίκι Γουόρντ και της σχέσης του με τον αδελφό του, Ντίκι. Η ταινία εστιάζει στις προκλήσεις που αντιμετώπισε ο Γουόρντ για να φτάσει στην κορυφή, με τον Μπέιλ να παραδίδει μια καθηλωτική ερμηνεία, που του χάρισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Ο “Fighter” δεν είναι μόνο για τη μάχη μέσα στο ρινγκ, αλλά και για τις οικογενειακές σχέσεις που καθορίζουν το μέλλον ενός αθλητή.

Creed (2015)

Το “Creed” είναι η σύγχρονη συνέχεια του θρυλικού “Rocky”. Με τον Μάικλ Μπ. Τζόρνταν να υποδύεται τον Άδωνις Κριντ, γιο του Απόλο Κριντ, και τον Σιλβέστερ Σταλόνε να επιστρέφει στον ρόλο του Ρόκι Μπαλμπόα, η ταινία αναβιώνει το πάθος και την ένταση του πρωτότυπου. Ο Ρόκι αναλαμβάνει να προπονήσει τον νεαρό Άδωνι, ενώ η ταινία εξυμνεί τη νέα γενιά πυγμάχων, χωρίς να χάνει τη συγκίνηση και το ήθος των προηγούμενων ταινιών.

Ali (2001)

Σε σκηνοθεσία του Μάικλ Μαν, το “Ali” παρουσιάζει τη ζωή του θρυλικού πυγμάχου Μοχάμεντ Άλι, με τον Γουίλ Σμιθ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία επικεντρώνεται στα κορυφαία σημεία της καριέρας του Άλι, όπως η αντίθεσή του στον πόλεμο του Βιετνάμ, καθώς και στην ιστορική μάχη του με τον Τζο Φρέιζερ. Ο Γουίλ Σμιθ παρέδωσε μια εξαιρετική ερμηνεία που του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, ενώ η ταινία τιμά το πνεύμα και τη δύναμη ενός από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών.

Southpaw (2015)

Το “Southpaw” αφηγείται την ιστορία ενός αριστερόχειρα πυγμάχου, του Μπίλι Χόουπ, ο οποίος αντιμετωπίζει μια σειρά από προσωπικές τραγωδίες που τον οδηγούν στο χείλος της καταστροφής. Ο Τζέικ Τζίλενχαλ προσφέρει μια από τις πιο δυναμικές ερμηνείες της καριέρας του, ενώ η ταινία εξετάζει την ένταση, την απώλεια και τη λύτρωση, τόσο εντός όσο και εκτός του ρινγκ.

Καθεμιά από αυτές τις ταινίες προσφέρει μοναδική αίσθηση αδρεναλίνης, κατακτώντας τις καρδιές των θεατών με τις ιστορίες ανθρώπων που παλεύουν για τη δική τους λύτρωση, μέσα από τη σκληρή πραγματικότητα του αθλήματος. Είτε ως αουτσάιντερ είτε ως πρωταθλητές, οι χαρακτήρες αυτοί θα μας εμπνέουν για πάντα.

Διαβάστε επίσης: Όταν ο τζόγος συναντά την 7η τέχνη: 9 ταινίες που αξίζει να δείτε

The post Μερικές από τις καλύτερες ταινίες πυγμαχίας όλων των εποχών appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Από τους κατεστραμμένους χαρακτήρες της κλασικής εποχής μέχρι τους σύγχρονους κινηματογραφικούς “αλήτες”, οι ηθοποιοί που ενσάρκωσαν αυτούς τους ρόλους κατάφεραν να αποδώσουν την πολυπλοκότητα του περιθωρίου και να τους μετατρέψουν σε εμβληματικές φιγούρες.

Θρυλικοί “αλήτες” και οι ηθοποιοί που τους ενσάρκωσαν

Μάρλον Μπράντο – Στανλεϊ Κοβάλσκι, Λεωφορείο ο Πόθος (1951)

Ο Μπράντο έφερε έναν ωμό, ανεπιτήδευτο ρεαλισμό στον ρόλο του Στανλεϊ, αποτυπώνοντας έναν βίαιο, σκληρό άνδρα που παρά τις σκοτεινές του πλευρές, δεν μπορείς να αγνοήσεις.

Τζέιμς Ντιν – Τζιμ Σταρκ, Επαναστάτης Χωρίς Αιτία (1955)

Το απόλυτο σύμβολο του νεανικού πνεύματος της δεκαετίας του ’50, ο Τζέιμς Ντιν ενσάρκωσε τον νεαρό “αλήτη” που προσπαθεί να βρει τη θέση του σε έναν κόσμο γεμάτο σύγκρουση.

Άλ Πατσίνο – Τόνι Μοντάνα, Ο Σημαδεμένος (1983)

Ο Πατσίνο ανέδειξε τον Τόνι Μοντάνα ως έναν από τους πιο εμβληματικούς εγκληματίες της κινηματογραφικής ιστορίας, με τη φράση “Say hello to my little friend” να περνά στην αιωνιότητα.

Ρόμπερτ Ντε Νίρο – Τράβις Μπικλ, Ο Ταξιτζής (1976)

Ο Ντε Νίρο αποτύπωσε την ψυχολογική παρακμή ενός μοναχικού άνδρα, δημιουργώντας έναν χαρακτήρα που αντανακλά τη σκοτεινή πλευρά της κοινωνίας.

Χιθ Λέτζερ – Τζόκερ, Ο Σκοτεινός Ιππότης (2008)

Ο Λέτζερ έδωσε ζωή σε έναν από τους πιο επικίνδυνους και χαοτικούς αντιήρωες, καταγράφοντας μία από τις καλύτερες ερμηνείες στην ιστορία του σινεμά.

Τζακ Νίκολσον – Ραντλ ΜακΜέρφι, Στη Φωλιά του Κούκου (1975)

Ο Νίκολσον ως ο επαναστάτης “αλήτης” που συγκρούεται με το σύστημα σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, ανέδειξε την ελευθερία ως την ύψιστη μορφή ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Βίγκο Μόρτενσεν – Τομ Σταλ, Το Τέλος της Βίας (2005)

Ένας φαινομενικά ήσυχος άντρας, που κρύβει όμως έναν σκοτεινό και βίαιο παρελθόν, ενσαρκώνεται με εσωτερική ένταση από τον Μόρτενσεν.

Στιβ ΜακΚουίν – Πεταλούδας, Ο Πεταλούδας (1973)

Ο ΜακΚουίν έδωσε πνοή σε έναν αλήτη που πάλεψε για την ελευθερία του, ενσαρκώνοντας την απόλυτη ανθρώπινη αντοχή.

Διαβάστε επίσης: Perfecto: Το jacket που έγραψε ιστορία στη μόδα και τον κινηματογράφο

The post Οι “αλήτες” της μεγάλης οθόνης: Ηθοποιοί που έδωσαν πνοή σε εμβληματικούς ρόλους appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Στις δημοκρατίες, όπου ο διάλογος και η συμμετοχή είναι θεμελιώδη στοιχεία, η απεργία λειτουργεί ως μέσο αντίστασης, ενδυναμώνοντας τις φωνές των εργαζομένων. Ωστόσο, φέρνει και προκλήσεις, καθώς συχνά προκαλεί εντάσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων, επιχειρήσεων και κυβερνήσεων.

Η έννοια και ο ρόλος της απεργίας

Η απεργία είναι μια συντονισμένη αποχή από την εργασία, οργανωμένη από εργαζομένους, με στόχο την άσκηση πίεσης στον εργοδότη ή την κυβέρνηση για την επίλυση συγκεκριμένων αιτημάτων. Τα αιτήματα αυτά μπορεί να αφορούν:

• Βελτίωση μισθών και συνθηκών εργασίας.
• Διασφάλιση κοινωνικών παροχών.
• Αντίσταση σε αδικίες, όπως απολύσεις ή ανισότητες.

Η απεργία στις δημοκρατίες

Σε ένα δημοκρατικό σύστημα, η απεργία είναι όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και εργαλείο συμμετοχής στη διαμόρφωση πολιτικών. Χωρίς αυτήν, η ισορροπία εξουσίας μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων θα έγερνε επικίνδυνα.

Οι μεγαλύτερες απεργίες στην ιστορία

1. Η απεργία των σιδηροδρομικών στις ΗΠΑ (1877)

Η πρώτη εθνική απεργία στην αμερικανική ιστορία ξεκίνησε ως απάντηση στη μείωση μισθών των σιδηροδρομικών. Οι εργαζόμενοι σταμάτησαν τη λειτουργία των σιδηροδρόμων, προκαλώντας κοινωνική αναταραχή και συγκρούσεις με τις αρχές. Παρά τις θυσίες, η απεργία έθεσε τα θεμέλια για τη δημιουργία οργανωμένων εργατικών συνδικάτων.

2. Η γενική απεργία του Ηνωμένου Βασιλείου (1926)

Με περισσότερους από 1,7 εκατομμύρια συμμετέχοντες, η απεργία ξεκίνησε ως αντίδραση στις μειώσεις των μισθών των ανθρακωρύχων. Αν και τελείωσε χωρίς άμεση επιτυχία, αποτέλεσε σημείο καμπής για την εργατική τάξη, αναδεικνύοντας τη συλλογική δύναμη των συνδικάτων.

3. Η απεργία αλληλεγγύης στην Πολωνία (1980)

Υπό την ηγεσία του Λεχ Βαλέσα και του συνδικάτου «Αλληλεγγύη», αυτή η απεργία συγκλόνισε το σοβιετικό μπλοκ. Οδήγησε σε πολιτικές αλλαγές και έβαλε τα θεμέλια για την πτώση του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη.

4. Η γενική απεργία της Ινδίας (2020)

Με περισσότερους από 250 εκατομμύρια συμμετέχοντες, ήταν η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία. Οι διαμαρτυρόμενοι αντιτάχθηκαν στις αγροτικές και εργασιακές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, απαιτώντας δικαιότερη πολιτική για τους εργαζομένους και τους αγρότες.

Η σημασία της απεργίας σήμερα και οι προκλήσεις

Η απεργία παραμένει επίκαιρη σε μια εποχή όπου η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογία αλλάζουν τον κόσμο της εργασίας. Σε πολλές χώρες, η απεργία χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση:

Της εργασιακής εκμετάλλευσης

Της μείωσης συντάξεων.

Της κλιματικής αλλαγής (π.χ. οι «Απεργίες για το Κλίμα»).

Παρά τη σημασία της, η απεργία προκαλεί και:

Οικονομικές επιπτώσεις: Οι απεργίες μπορεί να κοστίζουν εκατομμύρια στις επιχειρήσεις και να επιβαρύνουν την οικονομία.

Κοινωνική πόλωση: Μπορεί να διχάσουν την κοινή γνώμη και να δημιουργήσουν συγκρούσεις.

Αντίδραση εξουσίας: Σε ορισμένα καθεστώτα, οι απεργίες καταστέλλονται βίαια, αναδεικνύοντας την ανάγκη προστασίας αυτού του δικαιώματος.

Διαβάστε επίσης: Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού: Η σύμβαση που άλλαξε τον κόσμο

The post Η δύναμη της απεργίας στις δημοκρατίες: Στάσεις εργασίας που συγκλόνισαν τον κόσμο appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Η ιστορική υπογραφή του 1989

Η Διακήρυξη υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1989, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Πρόκειται για την πρώτη διεθνή συνθήκη που αναγνώρισε ρητά τα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτιστικά και περιβαλλοντικά δικαιώματα των παιδιών, εξασφαλίζοντας ότι οι κυβερνήσεις δεσμεύονται νομικά να τα εφαρμόσουν.

Θεμελιώδεις αρχές που ισχύουν για κάθε παιδί

1. Όχι στις διακρίσεις: Κάθε παιδί, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, γλώσσας, θρησκείας ή κοινωνικής προέλευσης, έχει τα ίδια δικαιώματα.

2. Προτεραιότητα το συμφέρον του παιδιού: Όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται από κυβερνήσεις ή οργανώσεις πρέπει να εξυπηρετούν το συμφέρον του παιδιού.

3. Δικαίωμα στη ζωή και την ανάπτυξη: Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να ζει, να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.

4. Ελευθερία γνώμης και συμμετοχή: Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τις απόψεις τους για θέματα που τα αφορούν.

Στόχοι

Η Σύμβαση θέτει στόχο τη δημιουργία ενός κόσμου όπου κανένα παιδί δεν θα ζει σε φτώχεια, δεν θα υποφέρει από πείνα ή κακοποίηση, και θα έχει πρόσβαση σε ποιοτική εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη. Τα 54 άρθρα της Σύμβασης εξειδικεύουν αυτούς τους στόχους, καθιστώντας την ένα από τα πιο ολοκληρωμένα νομικά έγγραφα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η σημασία της σήμερα

Παρά τις δεκαετίες προόδου, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να ζουν υπό συνθήκες πολέμου, φτώχειας και κοινωνικής ανισότητας. Η Διακήρυξη παραμένει μια υπενθύμιση ότι η προστασία των παιδιών δεν είναι απλώς ηθική υποχρέωση, αλλά νομική και κοινωνική επιταγή.

Επιτεύγματα και προκλήσεις

Επιτυχίες: Η μείωση της παιδικής θνησιμότητας, η αύξηση της πρόσβασης στην εκπαίδευση και η καταπολέμηση της παιδικής εργασίας.

Προκλήσεις: Παιδιά πρόσφυγες, θύματα trafficking και παραβιάσεις σε εμπόλεμες ζώνες εξακολουθούν να αποτελούν ανοιχτές πληγές για την ανθρωπότητα.

Διαβάστε επίσης: Τζόζεφ Πούλιτζερ: Ο άνθρωπος που διαμόρφωσε τη δημοσιογραφία και τη σύγχρονη ενημέρωση

The post Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού: Η σύμβαση που άλλαξε τον κόσμο appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Είναι μια κατηγορία ταινιών που όπως και να το κάνουμε σου φτιάχνουν την διάθεση – είτε είσαι άντρας, είτε είσαι γυναίκα – και σε βοηθούν να ξεφύγεις για μερικές ώρες από την δύσκολη πραγματικότητα.

Ακόμα και αν δεν είσαι φαν του είδους, οι παρακάτω ταινίες ίσως κάνουν την καρδιά σου να χτυπήσει δυνατά.

Dirty Dancing (1987)

Ο Πάτρικ Σουέζι φορώντας ένα δερμάτινο jacket είπε την φράση “Κανένας δεν βάζει τη Μπέιμπι στην γωνία”, η οποία είναι μια από τις πιο θρυλικές στιγμές της ταινίας του 1987 “Dirty Dancing”. H πλοκή έχει ως εξής: Εκείνη ένα ονειροπόλο πλουσιοκόριτσο, εκείνος ένας εργατικός νταής. Στην πίστα όμως οι διαφορές τους εξατμιζονται.

Οι Γέφυρες του Μάντισον (1995)

Ο Ρόμπερτ, ένας ταξιδευτής φωτογράφος για το National Geographic, διασταυρώνεται τυχαία με την Ιταλοαμερικάνα Φραντζέσκα στην αγροτική Άιοβα. Οι ζωές τους ανατρέπονται, οι ψευδαισθήσεις τους διαλύονται και βιώνουν έναν έρωτα σπάνιας και συνταρακτικής ομορφιάς.

The Notebook (2004)

Η Άλι, μια ηλικιωμένη που πάσχει από Αλτσχάιμερ, βρίσκει ανακούφιση στο ερωτικό ημερολόγιο που της διαβάζει καθημερινά ένας συνταξιούχος. Η ιστορία του γυρίζει την αφήγηση στη Βόρεια Καρολίνα του 1940, όταν η νεαρή τότε Άλι ερωτεύτηκε παράφορα έναν εργάτη παρά τις αντιρρήσεις της πλούσιας οικογένειάς της.

Η Μελωδία της Ευτυχίας

Το μιούζικαλ των Ρότζερς και Χάμερσταϊν ενέπνευσε αυτήν την ιστορία της γκουβερνάντας που κέρδισε την καρδιά της οικογένειας Φον Τραπ και της οποίας το θάρρος τους οδήγησε πέρα από τις Άλπεις στην πτήση τους προς την ελευθερία το 1938.

The American President (1995)

Ο χήρος πρόεδρος των Η.Π.Α. ερωτοτροπεί με μια όμορφη ακτιβίστρια οικολογικής οργάνωσης, με αποτέλεσμα να γίνει εύκολος στόχος των μίντια και των πολιτικών του αντιπάλων. Πρωταγωνιστούν οι Μάικλ Ντάγκλας, Ανέτ Μπένινγκ, Μάικλ Φοξ και Ρίτσαρντ Ντρέιφους.

Harold and Maude (1971)

Η Μοντ είναι μια ηλικιωμένη γυναίκα που βλέπει τον κόσμο με απεριόριστη αισιοδοξία. Ο Χάρολντ είναι ένας έφηβος που βαριέται με την πλούσια μεγαλοαστική ζωή του και τον συναρπάζει ο θάνατος και άλλα μακάβρια θεάματα. Λόγω των κοινών τους ενδιαφερόντων, μαζί θα αποτελέσουν ένα απροσδόκητο ζευγάρι φίλων αλλά και εραστών που αποδεικνύει ότι η αγάπη δεν έχει όρια ηλικίας.

Say Anything (1989)

Ένας τελειόφοιτος Γυμνασίου τα φτιάχνει με την καλύτερη μαθήτρια της τάξης του, για μεγάλη έκπληξη όλων των φίλων του, αλλά αφού το ζευγάρι ζήσει όλο το καλοκαίρι ένα τρυφερό νεανικό έρωτα, παρουσιάζονται διάφορα προβλήματα που σκιάζουν τη σχέση τους.

Bull Durham (1988)

Η Ανι τα φτιάχνει κάθε χρόνο με τον καλύτερο παίκτη μιας τοπικής ομάδας μπέιζ μπολ, ώσπου γνωρίζεται μ’ έναν παλαίμαχο, που ήλθε να προπονήσει ένα νεαρό ταλέντο. Πρωταγωνιστούν Κέβιν Κόστνερ, Σούζαν Σάραντον και Τιμ Ρόμπινς.

Crazy Rich Asians (2018)

Αν και πατάει σε όλα τα κλισέ του rom-com είδους, πετυχαίνει ένα διασκεδαστικό αποτέλεσμα. Η ταινία αποτελείται εξ’ολοκλήρου από Ασιατικό και Αμερικανο-Ασιατικό καστ, σάρωσε στα ταμεία και κέρδισε δύο υποψηφιότητες στις Χρυσές Σφαίρες (καλύτερη ταινία σε κωμωδία/μιούζικαλ, καλύτερη γυναίκεια ερμηνεία σε κωμωδία/μιούζικαλ για την Κόνστανς Γου).

Bridget Jones’s Diary (2001)

Ένα λονδρέζικο «Sex and the City» που δεν υπάρχει σχεδόν καμία γυναίκα που να μην έχει παρακολουθήσει. Όσον αφορά την υπόθεση, μια 32χρονη νευρωτική Λονδρέζα, που μόλις αποφάσισε να βάλει τάξη στην άστατη ζωή της, έχει μια ατυχή ερωτική σχέση με το αφεντικό της, την ίδια ώρα που προσπαθεί να την πλησιάσει ένας μεγαλοδικηγόρος και παλιός οικογενειακός φίλος.

The Philadelphia Story (1940)

Ο πρώην σύζυγος μιας πλούσιας κληρονόμου επιστρατεύει ένα δημοσιογράφο και μια φωτογράφο και “εισβάλλει” στην προσωπική ζωή της για να την εμποδίσει να ξαναπαντρευτεί.

Laggies (2014)

Μετά από μια ξαφνική πρόταση γάμου από τον σύντροφό της με τον οποίο είναι σε σχέση από το λύκειο, η Μέγκαν περνά μια κρίση ηλικίας κι αποφασίζει να εξαφανιστεί για μια εβδομάδα. Βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι της Άνικα, της νέας δεκαεξάχρονης φίλης της που ζει με τον διαζευγμένο πατέρα της. Κατά την παραμονή της εκεί καλείται να ανακαλύψει τον πραγματικό εαυτό της και να πάρει τις σημαντικότερες αποφάσεις της ζωής της.

The Big Sick (2017)

Ο Κουμέλ είναι ένας Πακιστανός stand up κωμικός και η Έμιλι μια Αμερικάνα με την οποία θα κάνει σχέση, αν και οι γονείς του του προξενεύουν διαρκώς κοπέλες από τη χώρα του. Εκείνος διστάζει να τους πει την αλήθεια, την οποία δεν μπορεί όμως να κρύψει για πάντα.

Something’s Gotta Give (2003)

Ο 60χρονος εργένης Χάρι Σανμπορν, είναι γυναικοκατακτητής και συνήθως επιλέγει γυναίκες που έχουν τα μισά του χρόνια. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στο εξοχικό της μητέρας της ερωμένης του, παθαίνει έμφραγμα και αναγκάζεται να μείνει εκεί. Προς μεγάλη του έκπληξη, ανακαλύπτει τον έρωτα.

My Best Friend’s Wedding (1997)

Η Τζούλιαν έχει μόνο τέσσερις μέρες στη διάθεσή της για να χαλάσει το γάμο του καλύτερού της φίλου και να τον κατακτήσει ερωτικά.

Sleepless in Seattle (1993)

Ο Σαμ έχασε πρόσφατα τη σύζυγο του και ο γιος του, ο Τζόνα, ανυπομονεί ο πατέρας του να βρει μια νέα συντροφιά. Ένα βράδυ μιλάει κρυφά σε μια ραδιοφωνική εκπομπή για τον πατέρα του, με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες σε όλη την Αμερική να συγκινηθούν και να καταφτάνουν στο σπίτι τους στο Σιάτλ. Μία από αυτές τις γυναίκες είναι η Άνι, η οποία αν και αρραβωνιασμένη, κάτι την προκαλεί να γνωρίσει τον Σαμ.

When Harry Met Sally… (1989)

Πρωταγωνιστούν ο Μπίλι Κρίσταλ στο ρόλο του Χάρι και η Μεγκ Ράιαν στο ρόλο της Σάλι. Η ιστορία ακολουθεί τους δύο αυτούς χαρακτήρες από τη στιγμή που γνωρίζονται λίγο πριν κάνουν ένα οδικό ταξίδι μαζί και των τυχαίων συναντήσεών τους στη Νέα Υόρκη μέσα σε δώδεκα χρόνια. Η ταινία θέτει το ερώτημα αν οι άνδρες και οι γυναίκες μπορούν να είναι μόνο φίλοι.

The Apartment (1960)

Ο Μπαντ Μπάξτερ, υπάλληλος σε μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρία, καλοπιάνει τους ανωτέρους του δανείζοντάς τους το διαμέρισμά του για τις «διακριτικές» ερωτικές στιγμές τους. Τα πράγματα όμως θα περιπλακούν όταν συναντήσει τη Φραν, την ερωμένη του μεγάλου αφεντικού, την οποία ερωτεύεται.

Four Weddings and a Funeral (1994)

Λεπτή και διεισδυτική ειρωνική ματιά σε μια παρέα τριαντάρηδων που ανήκουν στην ανώτερη κοινωνική τάξη, πάνω σε ένα υποψήφιο για Όσκαρ, καλογραμμένο σενάριο του Ρίτσαρντ Κέρτις με σπιρτόζικους διαλόγους και έξυπνα ευρήματα. Από το εξαιρετικό στο σύνολό του καστ, την παράσταση κλέβει με άνεση η αριστοκρατική Κριστίν Σκοτ Τόμας (υποψήφια για BAFTA), ενώ σε ένα μικρό, απολαυστικό ρόλο-έκπληξη εμφανίζεται ο Ρόουαν Άτκινσον – Χρυσή Σφαίρα και BAFTA κέρδισε ο Χιού Γκραντ.

New Year’s Eve (2011)

Η ταινία εξυμνεί τον έρωτα, την ελπίδα, τη συγχώρεση, τις δεύτερες ευκαιρίες και τα νέα ξεκινήματα καθώς παρακολουθούμε τις παράλληλες ιστορίες των πρωταγωνιστών της σε ένα υπέροχο γαϊτανάκι με φόντο τον παλμό και την ατμόσφαιρα της Νέας Υόρκης, την πιο συναρπαστική βραδιά του χρόνου, την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Διαβάστε επίσης: “Η Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου”: Το πιο διάσημο έγκλημα του Αλ Καπόνε

The post 20 ρομαντικές ταινίες που ίσως κάνουν την καρδιά σου να χτυπήσει δυνατά appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Η προέλευση της γιορτής

Η ιδέα προτάθηκε το 1991 και πήρε σάρκα και οστά το 1999 στα νησιά Τρινιντάντ και Τομπάγκο. Τη γιορτή καθιέρωσε ο δρ. Τζέρομ Τιλακσίνγκ, για να τονίσει την ανάγκη ανάδειξης των ανδρικών θεμάτων, όπως οι ανισότητες στην υγεία και η συμβολή τους στην οικογένεια και την κοινωνία. Ωστόσο, η γιορτή δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, γεγονός που περιορίζει την προβολή της σε ορισμένες χώρες.

Γιατί δεν γιορτάζεται στην Ελλάδα;

1. Έλλειψη κοινωνικής αναγνώρισης: Σε αντίθεση με την Ημέρα της Γυναίκας, η Ημέρα του Άνδρα δεν συνδέθηκε με μαζικά κοινωνικά κινήματα ή αγώνες, κάτι που δυσκολεύει την αποδοχή της.

2. Στερεότυπα φύλου: Στην Ελλάδα, ο ρόλος των ανδρών θεωρείται παραδοσιακά “κατεστημένος”, μειώνοντας την αίσθηση της ανάγκης για μια τέτοια γιορτή.

3. Έλλειψη προώθησης: Η γιορτή δεν έχει υποστηριχθεί από οργανώσεις ή θεσμούς στην Ελλάδα, ενώ η ενημέρωση γύρω από αυτή είναι ελάχιστη

Η Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα επιδιώκει να:

• Προβάλει τα θετικά ανδρικά πρότυπα.
• Εστιάσει σε ζητήματα υγείας που επηρεάζουν δυσανάλογα τους άνδρες.
• Αναδείξει τη συνεισφορά τους στη φροντίδα παιδιών και οικογενειών.
• Προωθήσει την ισότητα μεταξύ φύλων

Γιατί έχει σημασία;

Η γιορτή προσφέρει μια ευκαιρία να αναγνωριστεί η σημασία της ανδρικής υγείας, καθώς οι άνδρες έχουν χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής και αντιμετωπίζουν μεγαλύτερους κινδύνους αυτοκτονίας σε σχέση με τις γυναίκες. Επιπλέον, προβάλλει τη σημασία των ανδρών ως συζύγων, πατέρων και μελών της κοινότητας.

Τι μπορεί να γίνει στην Ελλάδα;

Για την ευρύτερη αποδοχή της γιορτής, απαιτείται μεγαλύτερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση μέσω σχολείων, ΜΜΕ και κοινωνικών οργανώσεων. Η προώθηση θετικών προτύπων μπορεί να ενισχύσει την απήχηση της γιορτής και να συμβάλει σε έναν πιο ισότιμο δημόσιο διάλογο.

Διαβάστε επίσης: Κακές συνήθειες που σου “προσθέτουν” χρόνια

The post Παγκόσμια Ημέρα του Άνδρα: Γιατί δεν γιορτάζεται στην Ελλάδα; appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.