Το θέμα του φετινού φεστιβάλ, που θα διαρκέσει έως τις 21 Απριλίου, είναι το “Most Wanted: Crime and Justice in Film”. Εκτός από το “Pulp Fiction”, άλλες ταινίες που περιλαμβάνονται φέτος είναι οι “Chinatown”, “Dirty Harry”, “Dog Day Afternoon”, “In Cold Blood”, “North by Northwest” και “On the Waterfront”.

Κάθε χρόνο, όλες οι ειδικές προβολές ταινιών περιλαμβάνουν ειδικές εισαγωγές σχετικά με το περιεχόμενο τους. Στην προβολή του “Pulp Fiction” στο TCL Chinese Theater, υπήρξε μία συνομιλία μεταξύ των τεσσάρων πρωταγωνιστών που αναφέραμε παραπάνω. Ο Μπρους Γουίλις δεν κατάφερε να παραβρεθεί στην εκδήλωση, εξαιτίας της μετωποκροταφικής άνοιας από την οποία πάσχει, ωστόσο έδωσαν το παρών η σύζυγός του και η κόρη του.

Το “Pulp Fiction” κυκλοφόρησε το 1994 και κέρδισε Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου στον Κουέντιν Ταραντίνο και τον Ρότζερ Άβαρι. Το 2013 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Διαβάστε επίσης: Ο Κουέντιν Ταραντίνο άλλαξε γνώμη για την 10η και τελευταία ταινία του

The post “Pulp Fiction”: Το καστ επανενώθηκε για τον εορτασμό της 30ης επετείου της ταινίας appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Κατά την διάρκεια της συνέντευξης, ο 65χρονος ηθοποιός αποκάλυψε ότι ήταν τόσο εξαθλιωμένος οικονομικά πριν υποδυθεί τον εμβληματικό ρόλο του Γκας Φρινγκ στα “Breaking Bad” και “Better Call Saul”, που είχε σκεφτεί να οργανώσει την δολοφονία του, ώστε τα παιδιά του να λάβουν χρήματα από την ασφάλεια ζωής του.

Ο ηθοποιός το σκέφτηκε αυτό γύρω στο 2008, ένα χρόνο πριν το “Breaking Bad” αλλάξει άρρηκτα την καριέρα του και του ανοίξει την πόρτα και για ρόλους, όπως στο “The Mandalorian”, το “The Boys” και πολλά άλλα.

Ερωτηθείς για το πως επιβίωσε από την σχεδόν χρεοκοπία γύρω στο 2008, ο Εσποσίτο είπε: “Η διέξοδός στον εγκέφαλό μου ήταν: ‘Παίρνεις ασφάλεια ζωής αν κάποιος αυτοκτονήσει;’ Η γυναίκα μου δεν είχε ιδέα γιατί ρωτούσα αυτά τα πράγματα. Άρχισα να μαλώνω. Αν έβρισκα κάποιον να με χτυπήσει και να επέλθει ο θάνατος μου [τα παιδιά μου] θα έπαιρναν την ασφάλεια. Είχα τέσσερα παιδιά. Ήθελα να έχουν μια καλή ζωή. Ήταν μια δύσκολη στιγμή. Κυριολεκτικά σκέφτηκα την αυτοεξόντωση για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Τόσο χαμηλά είχα πέσει”.

“Αυτή ήταν η πρώτη ιδέα, ότι υπήρχε διέξοδος, αλλά δεν θα ήμουν εδώ για να είμαι διαθέσιμος για τα παιδιά μου”, πρόσθεσε ο Eσποσίτο. “Τότε άρχισα να σκέφτομαι ότι αυτό δεν είναι βιώσιμο γιατί ο πόνος που θα τους προκαλούσα θα ήταν δια βίου και θα υπήρχε ένα βαθύ τραύμα […]. Το φως στο τέλος του τούνελ ήταν το ‘Breaking Bad”.

Ο Εσπόζιτο εμφανίστηκε ως Γκας Φρινγκ σε 26 επεισόδια του “Breaking Bad” και στη συνέχεια επανέλαβε τον ρόλο στη σειρά “Better Call Saul” για 34 επεισόδια. Είπε στο British GQ νωρίτερα φέτος ότι ενδιαφέρεται πολύ να παίξει τον Γκας για τρίτη φορά σε μια πρίκουελ σειρά για τον εμβληματικό κακό.

Διαβάστε επίσης: Η σειρά που όλοι θα βλέπαμε μετά τα “Better Call Saul” και “Breaking Bad”!

The post Τζιανκάρλο Εσποσίτο: Ήταν τόσο “ταπί” πριν το “Breaking Bad” που σκέφτηκε να οργανώσει την δολοφονία του appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Η Γιακούζα δρα πολύ διαφορετικά από τις υπόλοιπες εγκληματικές οργανώσεις και συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο σύγχρονες στον κόσμο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η αστυνομία έκρινε ότι η Γιακούζα είχε 184.100 μέλη, ωστόσο τα τελευταία χρόνια ο αριθμός τους έχει μειωθεί. Η μείωση αυτή οφείλεται συχνά στις μεταβαλλόμενες ευκαιρίες της αγοράς και σε πολλές νομικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ιαπωνία που αποθαρρύνουν την ανάπτυξη της Γιακούζα.

Παρά το μειωμένο αριθμό τους, τα μέλη της Γιακούζα εξακολουθεί να ασκούν μια σειρά από εγκληματικές δραστηριότητες και πολλοί Ιάπωνες πολίτες παραμένουν φοβισμένοι από την απειλή που αυτά τα άτομα θέτουν για την ασφάλεια τους. Οι περισσότερες από τις δραστηριότητες τους είναι παράνομες (παράνομος τζόγος, ξέπλυμα χρήματος, εκβιασμοί, τοκογλυφία, εμποριο ναρκωτικών και λευκής σαρκός, συμβόλαια θανάτου), ωστόσο διατηρούν και νόμιμες εταιρείες.

Όνομα και προέλευση

Ο όρος Γιακούζα στα ιαπωνικά σημαίνει «8-9-3» (Ya-Ku-Za) που έγιναν η λέξη “Yakuza” και σημαίνει άχρηστο ή άσκοπο. Πρόκειται για το χειρότερο φύλλο στο Oicho-Kabu, το ιαπωνικό black jack, όπου το φύλλο που κερδίζει δεν είναι το 21 αλλά το 19. Οπότε όποιος τραβούσε 20 έχανε. Ο όρος σταδιακά άρχισε να σημαίνει «απόκληρος» και σημειολογικά βάπτισε την οργάνωση.

Υπάρχουν αρκετές θεωρίες για την προέλευση των Γιακούζα. Η πρώτη θέλει τους Γιακούζα να προέρχονται από τους kabuki-mono (σημαίνει κάτι μεταξύ τρελού και αλλόκοτου), μια τάξη εκκεντρικών σαμουράι του 17ου αιώνα που ντύνονταν προκλητικά, έφεραν πολύ μακροά σπαθιά, εκφόβιζαν ολόκληρα χωριά και μερικές φορές εκτελούσαν αμάχους για κανέναν ιδιαίτερο λόγο.

Όταν οι υπηρεσίες που προσέφεραν έπεσαν σε δυσμένεια, άρχισαν τις κλοπές, τους εκβιασμούς και τη τρομοκρατία. Η ίδια η Γιακούζα δε δέχεται αυτή την άποψη και υποστηρίζει ότι προέρχεται από τους machi-yokko (υπηρέτες της πόλης), οι οποίοι προστάτευαν τους πολίτες από τους kabuki-mono, σαν σύγχρονοι Ρομπέν των Δασών.

Η λέξη “Yakuza” αναφερόταν αρχικά για ένα άτομο που ήταν μέλος συμμορίας, αλλά σήμερα αναφέρεται στο οργανωμένο έγκλημα της Ιαπωνίας στο σύνολο του. Το “Boryokudan”, μια άλλη λέξη για την Γιακούζα, θεωρείται προσβολή. Αναφέρεται στους εκφυλισμένους, βίαιους γκάνγκστερ χωρίς παράδοση ή τιμή. Έτσι ονοματίζει η ιαπωνική αστυνομία την Γιακούζα.

Sokaiya

Η μέθοδος Sokaiya είναι στην ουσία μια μορφή δωροδοκίας που εφαρμόζεται από την Γιακούζα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση τα ποσά είναι τεράστια. Αγοράζουν μετοχές από μια εταιρεία για να αποκτήσουν έναν τόπο για την συνάντηση των μετόχων. Μετά, θα προσπαθήσουν να βρουν όσο γίνεται περισσότερα σκοτεινά μυστικά για τους ιθύνοντες της εταιρίας και τους εκβιάζουν, ότι αν δεν τους δώσουν αυτό που θέλουν, θα αποκαλύψουν όσα ξέρουν. Να ξέρετε, ότι οι Ιάπωνες είναι ο λαός που φοβάται περισσότερο από κάθε άλλον, τον δημόσιο εξευτελισμό. Φυσικά, όλο αυτό γίνεται με πολύ μεγάλη ευγένεια, χωρίς την χρήση όπλων.

Irezumi

© Barcroft Media / Getty Images / Ideal Image

Η Γιακούζα έχει αφομοιώσει τόσο τα παραδοσιακά ιαπωνικά χαρακτηριστικά, όσο και τα πιο δυτικά πρότυπα, όπως τα μαύρα κουστούμια και τα ακριβά αυτοκίνητα. Ένα πρώτο χαρακτηριστικό γνώρισμα των μελών της Γιακούζα είναι τα τατουάζ,  όμως σε αντίθεση με τις σύγχρονες διαδικασίες εδώ το μελάνι εγχύνεται κάτω από δέρμα του μέλους. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται Irezumi. Τα τατουάζ διαφέρουν μεταξύ τους ανάλογα με την οικογένεια στην οποία ανήκει το μέλος, ωστόσο συνήθως απεικονίζουν παραδοσιακές εικόνες της ιαπωνικής δόξας, όπως πολεμιστές σαμουράι.

Τα τατουάζ αντιπροσωπεύουν την γενναιότητα των αντρών, εφόσον άντεξαν όλο αυτόν τον πόνο. Τα μέλη δεν επιτρέπεται να δείξουν τα τατουάζ τους σε ανθρώπους που δεν είναι μέλη της Γιακούζα. Όποιος παραβιάσει αυτόν τον κανόνα τιμωρείται βάναυσα.

Το Irezumi αποτελεί «ταυτότητα» για τον εκάστοτε Γιακούζα. Πολύ περισσότερο, όμως, για τον μετανοημένο Γιακούζα, ο οποίος στα μάτια της κοινωνίας, φέρει για πάντα το «στίγμα» ενός ασυγχώρητου παρελθόντος.

Yubitsume

Το Yubitsume είναι το κόψιμο ενός δακτύλου ως ένδειξη μετάνοιας ή απολογίας. Κατά την πρώτη παράβαση, ο παραβάτης πρέπει να κόψει την τελευταία φάλαγγα του αριστερού μικρού δάχτυλο και να δώσει το κομμένο μέρος στο αφεντικό του. Μερικές φορές ένας υπαρχηγός μπορεί να το κάνει αυτό σε μετάνοια προς τον ηγέτη αν θέλει να σταματήσει ένα μέλος της συμμορίας δικό του από περαιτέρω αντίποινα.

Η καταγωγή του προέρχεται από τον παραδοσιακό τρόπο που χειρίζεται ένα ιαπωνικό σπαθί. Τα τρία τελευταία δάχτυλα του κάθε χεριού που χρησιμοποιούνται για να πιάσουν σφιχτά το σπαθί, με τον αντίχειρα και το δείκτη ελαφρώς χαλαρό. Η αφαίρεση των δακτύλων αρχίζει με το μικρό δάχτυλο και συνεχίζει κατά μήκος του χεριού μέχρι το δείκτη, ώστε να εξασθενεί σταδιακά το κράτημα του σπαθιού.

Ανθρωπιστική βοήθεια

Η Γιακούζα αυτοπροβάλλεται ως μια «ανθρωπιστική οργάνωση», τροφοδοτώντας με παντός είδους κοινωνική προσφορά το ανθρωπιστικό της προφίλ.

Το 2011, η Ιαπωνία χτυπήθηκε από ένα τεράστιο τσουνάμι. Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν και άλλοι τόσοι έμειναν χωρίς σπίτι και φαγητό. Η Γιακούζα ήταν από τους πρώτους που πήγε να βοηθήσει στο χτίσιμο σπιτιών και την εκκένωση κτιρίων. Σύμφωνα με το Listverse, δεν ήταν η πρώτη φορά που η Γιακούζα προσέφερε την βοήθειά της. Το 1995, κατά την διάρκεια του σεισμού στο Κόμπε, η Γιακούζα ήταν η πρώτη που διέθεσε σκάφη και ελικόπτερα για την παροχή βοήθειας και μετέφερε προμήθειες σε όσους τα είχαν ανάγκη.

Τελετή μύησης

Για να γίνει κάποιος μέλος της Γιακούζα, υπάρχουν πολλά στάδια από τα οποία πρέπει να περάσει και ένα από αυτά είναι η τελετή μύησης. Το κλειδί για την ιεραρχία είναι η σχέση oyabun-kobun, ένα σύνολο ρόλων πατέρα-γιου που συνδέει όλες τις ομάδες Γιακούζα μαζί. Τα νεότερα μέλη παίρνουν έναν βοηθητικό ρόλο δίπλα σε ένα έμπειρο μέλος. Στην τελετή μύησης, το νέος μέλος (kobum) θα κάτσει απέναντι από τον «πατέρα» του (oyabun). Τα ποτά τους ετοιμάζονται από άλλα μέλη. Το ποτήρι του νέου μέλους έχει λίγο ποτό, ενώ του έμπειρου είναι γεμάτο. Αυτό αντιπροσωπεύει την διαφορά στο status τους.

Η Γιακούζα στην πολιτική

Το 2012, τα πολιτικά πράγματα της Ιαπωνίας απασχόλησαν την παγκόσμια κοινή γνώμη. Αυτό συνέβη μετά την παραίτηση του τότε πρωθυπουργού Keishu Tanaka, καθώς ήρθαν στο φως της δημοσιότητας οι μυστικές του διασυνδέσεις με την Γιακούζα. Κατά την διάρκεια των εκλογών, ο οργανισμός λειτουργεί με 2 οντότητες: τις εκστρατείες και τους σωματοφύλακες. Επίσης, μπορούν να εγγυηθούν έναν συγκεκριμένο αριθμό ψήφων για τον αγαπημένο τους υποψήφιο. Μέχρι τώρα έχουν υπάρξει 4 πρωθυπουργοί που ήταν συνδεδεμένοι με την Γιακούζα.

Πόλεμος κατά της Γιακούζα.

Ο «πόλεμος κατά της Γιακούζα» στην Ιαπωνία χρονολογείται από τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Τα τελευταία χρόνια, το κράτος έχει καταφέρει να περιορίσει την επιρροή της οργάνωσης, πλήττοντας όσους συνεργάζονται μαζί τους, στοχεύοντας περισσότερο στο αίσθημα αισχύνης, αναγκάζοντας τους να κόψουν τους δεσμούς, για να αποφύγουν τη ντροπή της δημόσιας ταπείνωσης.

Η αστυνομία τα τελευταία χρόνια προσπάθησε να χτυπήσει τη Γιακούζα, χωρίς ωστόσο να της προκαλέσει κάποιο πλήγμα – καθώς κάτι τέτοιο θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες στα υψηλότερα στρώματα της πολιτικής και της επιχειρηματικής ζωής της χώρας.

Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι αν η επιρροή της Γιακούζα περιοριστεί, το έγκλημα θα επιστρέψει στους δρόμους της Ιαπωνίας.

Διαβάστε επίσης: 7 φρικιαστικές δολοφονίες της Μαφίας

The post Γιακούζα: Όλα όσα δεν γνωρίζατε για την Ιαπωνική Μαφία appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Αν λοιπόν είστε περίεργοι να μάθετε την ιστορία πίσω από κλασικά κοκτέιλ, όπως το Bellini, το Bloody Mary και το Shirley Temple, η παρακάτω λίστα είναι για εσάς.

Bellini

© Barry Lewis / Getty Images / Ideal Image

Το Bellini εφευρέθηκε στο Harry’s Bar στη Βενετία της Ιταλίας από τον Giuseppe Cipriani. Ενώ η ακριβής ημερομηνία της εφεύρεσης κυμαίνεται από τη δεκαετία του ’30 έως τη δεκαετία του ’40, το φρουτώδες κοκτέιλ, ονομάστηκε προς τιμήν του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης, Giovanni Bellini.

Λέγεται πως η έμπνευση προήλθε από το χρώμα του χιτώνα ενός Αγίου σε κάποιον πίνακα του Bellini, που ήταν παρεμφερές με το απαλό ροζ ροδακινί χρώμα του κοκτέιλ, το οποίο αποτελείται από πολτό ροδάκινου και prosecco (αφρώσης Ιταλικός οίνος).

Charlie Chaplin

Η προέλευση αυτού του γλυκού κοκτέιλ χρονολογείται στις αρχές του 20ου αιώνα στο Waldorf-Astoria της Νέας Υόρκης. Πήρε το όνομα του από τον αστέρα του βωβού κινηματογράφου, Charlie Chaplin, ο οποίος βρισκόταν στο αποκορύφωμα της καριέρας του εκείνη την εποχή.

Για να το φτιάξεις ανακατεύεις 30ml sloe gin με 30ml apricot brandy, και προσθέτεις 30ml χυμό λάιμ για να μετριάσεις την πολύ γλυκιά γεύση του.

Shirley Temple

© Glenn Asakawa / Getty Images / Ideal Image

Πρόκειται για ένα μη αλκοολούχο κοκτέιλ που λέγεται ότι επινοήθηκε το 1930 από τον μπάρμαν του εστιατορίου Chasen’s στο Μπέβερλι Χιλς για τη μικρή -τότε- αστέρα του κινηματογράφου Shirley Temple. Το κοκτέιλ αποτελείται από ½ φλ. σόδα, ½ φλ. χυμό πορτοκάλι, ½ φλ. Ginger ale, 2 κ.σ. γρεναδίνη, 1 κερασάκι, 1 φέτα λάιμ και παγάκια.

Για όσους θέλουν αλκοολούχα έκδοση του mocktail, υπάρχει και το Dirty Shirley, αλλά το πρωτότυπο παραμένει το πιο φημισμένο.

Bloody Mary

© Cyrus McCrimmon / Getty Images / Ideal Image

Λέγεται ότι to Bloody Mary – το οποίο αποτελείται από βότκα, χυμό ντομάτας μεταξύ άλλων- δημιουργήθηκε από έναν Γάλλο μπάρμαν με το όνομα Fernand Petiot, ο οποίος είχε την ιδέα όταν εργαζόταν στο Harry’s New York Bar στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Όταν ο Vincent Astor, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου St. Regis, έφερε τον Petiot στη Νέα Υόρκη το 1933, το όνομα του κοκτέιλ θεωρήθηκε υπερβολικό για το αμερικανικό κοινό και το άλλαξε στο πιο κοινωνικά αποδεκτό Red Snapper. Σύμφωνα με ορισμένους, η βότκα δεν ήταν διαθέσιμη στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή, επομένως το ποτό παρασκευάστηκε με τζιν.

Άλλοι αποδίδουν το όνομα σε μία σερβιτόρα του Bucket of Blood στο Σικάγο που προφανώς την έλεγαν Mary και η οποία του είχε κινήσει την περιέργεια. Η επικρατέστερη θεωρία όμως θέλει τη Βασίλισσα της Αγγλίας, Mary Tudor ή Mary I of England να έδωσε το όνομά της στο ποτό. Η ίδια ήταν γνωστή ως Bloody Mary εξαιτίας του φανατισμού που έδειξε στον κατατρεγμό των Προτεσταντών ως γνήσια υποστηρικτής της Καθολικής Εκκλησίας σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους.

Όποια και να είναι η προέλευση της συνταγής ή του ονόματος του Bloody Mary, το κοκτέιλ και οι πολυάριθμες παραλλαγές του, όπως το σύγχρονο Red Snapper (με τζιν), το Tequila Maria (με τεκίλα) και τόσα ακόμη, θεωρούνται πλέον κλασικές. Το μόνο ζήτημα που μένει είναι ένα: Ποια παραλλαγή προτιμάτε εσείς;

Margarita

Πολλά έχουν γραφτεί, αλλά κανείς δεν γνωρίζει την πραγματική προέλευση αυτού του δημοφιλούς κοκτέιλ. Μια από τις πιο πρόσφατες ιστορίες σχετικά με τη Margarita είναι ότι δημιουργήθηκε το 1938 από τον Carlos “Danny” Herrera. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, το κοκτέιλ φτιάχτηκε για μια πρώην χορεύτρια του Ziegfield, την Marjorie King, που ήταν αλλεργική σε σε πάρα πολλά ποτά, αλλά όχι στην τεκίλα.

Μια επίσης κοινώς αποδεκτή ιστορία για την προέλευση της Margarita είναι ότι δημιουργήθηκε από τον Don Carlos Orozco το 1941. Αυτή η ιστορία θέλει την Margarita Henkel, κόρη του τότε Γερμανού Πρέσβη, να επισκέπτεται την καντίνα του Don Carlos και εκείνος να της προσφέρει το πρώτο κοκτέιλ Margarita. Ακριβώς επειδή ήταν η πρώτη που το δοκίμαζε, ο Don Carlos αποφάσισε να του δώσει το όνομά της.

Απ’ την άλλη, πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι η Margarita δημιουργήθηκε στο Tommy’s Place Bar στο Juarez του Μεξικού, από τον Francisco “Pancho” Morales.

Μια ακόμη ιστορία τοποθετεί τη δημιουργία της Margarita το 1948 στο ιστορικό Balinese Room του Galveston στο Τέξας, από τον Santos Cruz για χάρη της τραγουδίστριας Peggy (Margaret) Lee.

Παρόλα αυτά, υπάρχει μια ακόμη εξήγηση που θέλει τη Margarita να δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της ποταπαγόρευσης, όταν οι Αμερικάνοι κατέφευγαν στα σύνορα για να απολαύσουν λίγο αλκοόλ. Σύμφωνα με αυτή την εξήγηση η Margarita είναι μια παραλλαγή του γνωστού αμερικάνικου κοκτέιλ “Daisy”, όπου όμως αντί για μπράντι έβαζαν τεκίλα.

Διαβάστε επίσης: Δες πως να φτιάξεις το αγαπημένο κοκτέιλ του Έρνεστ Χέμινγουεϊ

The post Όλα όσα δεν γνώριζες για πέντε κλασικά κοκτέιλ appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.